Poronienie samoistne a przedwczesny poród: różnice
Poronienie samoistne ma miejsce coraz częściej wśród młodych matek. Stracenie ciąży do 20 tygodnia następuje bez wyraźnych przyczyn. Utrata dziecka do końca owego 20. Tygodnia ciąży nie jest jeszcze zagrażająca życiu matki, tak jak dzieje się to po upływie tego czasu. Niezależnie od tego, każde poronienie powinno pozostawać pod kontrolą lekarza, który będzie w stanie usunąć resztki z macicy. Jeśli poronienie następuje po upływie 20 tygodnia ciąży, wówczas mówi się już o porodzie przedwczesnym.
Łyżeczkowanie
Usuwanie szczątków po dziecku jest bardzo istotne: jest to tkanka martwa, która nie powinna znajdować się w środowisku pochwy czy macicy u człowieka. Jeśli zaniechać się łyżeczkowania lub zrobi to nieumiejętnie, kobieta może być narażona na ryzyko, że w jej organizmie rozwinie się stan zapalny i dojdzie do powikłań, wskutek których późniejsze zajście w ciążę będzie niemożliwe.
Odklejenie się zarodka od ściany macicy
Poronienie przebiega w bardzo różnorodny sposób. Lekarze mawiają, żę ile kobiet, tyle rodzajów poronień. Jednym z nich jest odklejenie się częściowe jaja ze ścianki macicy. Płód obumiera wówczas powoli, jednak nie łyżeczkuje się kobiety natychmiast po rozpoznaniu odklejenia się jaja. Zdarza się, że ciąża zostaje w takim stanie donoszona, mimo że rokowania są złe. Odklejenie się jaja z macicy objawia się zawsze krwawieniem ze ściany macicy. Poza tym mogą występować skurcze o różnym natężeniu. Zachowując dziecko, leczy się jedynie ból kobiety, ale nie przeprowadza się operacji wewnątrz macicy.
Poronienie klasyczne
Poza częściowym odklejeniem się jaja od ścianki macicy występuje również całkowite wyrwanie się zarodka z macicy: wówczas ujście macicy rozszerza się, a dziecko zostaje skręcone nienaturalnie, a następnie wydalone poza organizm kobiety. Zwykle dzieje się to w toalecie i nie ma możliwości pochodzenia przedwcześnie zmarłego człowieka.
Pęknięcie błon płodowych
Pęknięcie błon płodowych ma często miejsce, gdy jest ciąża pozamaciczna. Jest to kolejny przypadek, kiedy dziecka nie da się uratować: zostaje tylko wyłyżeczkowanie macicy.
Obumarcie płodu
Inny rodzaj złego rozwiązania ciąży to obumarcie płodu w macicy matki i zatrzymanie zmarłego dziecka w błonach macicy. Dziecko wtedy trzeba operacyjnie usunąć lub farmakologicznie wywołać poród. Często o tym, że dziecko nie żyje, dowiadujemy się dopiero na USG. Zdarza się, że matki dość wcześnie wiedzą już, że coś złego się dzieje, bo dziecko nie daje o sobie znać.
Poronienie: jakie objawy?
Skąd wiemy, że tracimy ciążę? Objawy w dużej mierze zależne są od wielkości dziecka. Zawsze jednak będziemy czuć ból. Najczęściej też pojawia się krwawienie. Czeto przy poronieniu kobiety odczuwają skurcze pochwy – tak jest zwłaszcza wtedy, gdy dziecko jest już większych rozmiarów. Oznacza to po prostu, że organizm przygotowuje się do wydalenia płodu z organizmu tak jak przy tradycyjnym porodzie. Ból pojawia się w podbrzuszu, a także w dolnej części pleców. Ból jest rwący i przypomina ten, który odczuwamy przy porodzie.
Poronienie w II trymestrze ciąży
Gdy płód ma już wykształcone łożysko, poronienie przebiega w dwóch etapach: po tym, jak stwierdzi się śmierć płodu, trzeba go urodzić. Gdy nie ma skurczów, wówczas lekarze wywołują go sztucznie poprzez zastosowanie odpowiednich środków farmakologicznych. Natomiast pod koniec drugiego trymestru procedura przypomina już poród naturalny. Dziecko rodzi się wówczas martwe i może zostać pochowane. W tej ostatniej kwestii przez wiele lat narosło sporo kontrowersji: lekarze nie zawsze uznawali, że urodzone martwe dziecko zasługuje na pochówek. Zdarzały się sytuacje szokujące: spłukiwanie noworodka w ubikacji przez pielęgniarki i salowe. Bez uprzedzenia i bez informowania o tym matki, która chciała ostatniego kontaktu z dzieckiem.
Odejście wód przed poronieniem
W przypadku, gdy dziecko jest już na tyle duże, objawy poronienia przypominają zbliżający się poród również w tym sensie, że kobiecie mogą odejść wody płodowe. Niestety niektóre matki mają jeszcze nadzieję na to, że gdy nadchodzi poród na tak wczesnym etapie, to można utrzymać dziecko. Medycyna jednak nieubłaganie daje informacje, że jest to niemożliwe. Wcześniactwo na tym etapie nie wróży żadnego dobrego życia dla dziecka: nawet gdyby udało się je utrzymać przy aparaturze oddechowej, to byłoby niezdolne do normalnego życia.
Wydzielanie śluzu
Gdy poronienie przebiega przed 20 tygodniem ciąży, kobieta może obserwować, że towarzyszy mu wydalanie śluzu lub wodnistej wydzieliny. Jest ona charakterystyczna i niezwykle rzadko spotykana w przebiegu ciąży. Czasami w wydzielinie może znajdować się tkanka ciała oraz skrzepy.
Pobyt w szpitalu po poronieniu
Niektóre poronienia mogą zostać uratowane: gdy kobieta szybko zgłosi się na oddział intensywnej opieki nad dziećmi nienarodzonymi, można zastosować leczenie ochronne, podtrzymujące płód. Niezależnie jednak od tego, czy ciążę udało się utrzymać, czy nie, kobieta powinna po poronieniu przebywać w łóżku. W wielu krajach nakazuje się przebywać w szpitalu po poronieniu nawet przez kilka dni po wydarzeniu. Wówczas wykonuje się badania hormonalne oraz oczywiście monitoruje się stan pacjentki. Sprawdza się również stan macicy po łyżeczkowaniu. Ważne jest wówczas, aby zajrzeć do historii choroby – pacjentka ma możliwość zajrzenia do wszelkiej dokumentacji.
Przyczyny poronienia
Możliwą przyczyną poronienia może być nieprawidłowa gospodarka hormonami w czasie ciąży (szczególnie groźny jest nadmiar progesteronu). Przyczyną może być nieprawidłowe rozwinięcie się szyjki macicy lub nadmierny stres czy uderzenia brzucha.
Podsumowanie
Na świecie prawie 20 procent ciąż kończy się poronieniem w pierwszych tygodniach. Trauma po wydarzeniu jest duża, a mimo to prawodawstwo ustaliło, ze nie można spłukiwać noworodka do ubikacji po poronieniu stosunkowo niedawno. Warto wiedzieć, że utrata ciąży jest przezywana przez wiele kobiet tak jak śmierć najbliższej osoby. Warto być delikatnym wobec matki, która straciła dziecko.
